De geslachten/familuies Serhuyghs en Clutinc waren in de middeleeuwen rond 1200
sterk met elkaar verbonden. Een en ander kan worden gekoncludeerd uit artikelen
van van Parys en van
Parys en anderen. Hieronder wordt een samenvatting van deze artikelen gegeven.
Het geslacht Serhuygs stamt waarschijnlijk als Serhugeskints geschlechte via
Sir Hughes van het franse koningshuis Capetiens.
Worden ook genoemd en geschreven: 't Ser Huygs, 't Serhuugskinds, Serhuygskints, Serhugeskints geschlechte | ||
vermeld eenen Heer Diederic 't Sern Hughs | ||
1250
|
1250/1300 de Meerte's waren reeds vertegenwoordigd in het geslacht Clutinc (rond 1150) | |
1375
|
17 juni 1375 in de verordening van Hertog Jeunne en Wenceslas van Brabant in het boek der knopen (boeck mette knoopen) staat aan het hoofd het geslacht Clutinc, terwijl de lijst van de klerk Caelzaut het geslacht 't Serhuugskinds vermeld | |
1371
|
eenen Meerte is ingeschreven in het geslacht 't Serhuygs | |
1375
|
de Meerte/Meerts zijn meestal ingeschreven in het geslacht 't Serhuygs, later zijn anderen ingeschreven in het geslacht Ser Roelofs en het geslacht Rodenbeecke | |
op de grote markt van Brussel stond een steen genoemd: "Serhuyskindssteen" of "Serhughenoysteen"; er stond ook nog een steen genoemd: het "steen van Meerte" | ||
Vanwege het veelvuldig voorkomen van de voornamen Huygs en Hugues in de actes van het Serhuygskindssteen kan men zich afvragen of de Hugues Cutinc de grondlegger is van het steen. In de 13e eeuw was een gedeelte van het steen eigendom van de familie Herthog's en de familie Coudenberg | ||
Tekst: Leo Meerts en Jean Joseph Meerts.